Bóg mnie wybrał

Nie wiem, czy najpierw pisze konspekty swoich kazań, a później je głosi – czy odwrotnie. Zresztą nieważne. Jest świetnym, nietuzinkowym kaznodzieją, którego nie stać na mówienie banałów – tak świeżego i odkrywczego kazania o ludzkiej miłości i sakramencie małżeństwa, jakie wygłosił na ślubie naszej córki, nigdy wcześniej ani nigdy później nie słyszałem. Pisze też żywo, dynamicznie – co wcale nie jest takie częste u kapłanów.

Życiowych drogowskazów szuka przede wszystkim na kartach Pisma Świętego – zachęcając czytelników (słuchaczy) do poszukiwania właśnie tam rozwiązań ich problemów. Często sięga także do skarbnicy myśli Ojców Kościoła, świętych.
Punktem wyjścia do rozważań może być także cytat z przeczytanej książki czy artykułu w gazecie, mail od nieznajomego internauty, anegdota z życia znanej osoby, jakiś z pozoru nie znaczący życiowy epizod, spotkanie (nawet przypadkowe) z drugim człowiekiem.
Jego zamyślenia ewangeliczne skrzą się cytatami, świadczącymi także o ogromnej erudycji, ale nie są to jakieś sztuczne „podpórki”. Wręcz przeciwnie, funkcjonują one w sposób bardzo naturalny i przydają tym rozważaniom dodatkowej głębi.
Co charakterystyczne, i w sumie nie nazbyt częste w homiletyce, Autor czerpie pełnymi garściami z mądrości żydowskich rabinów, przywracając tę piękną tradycję nam, katolikom. (…)

To wszystko sprawia, że mogę z czystym sumieniem napisać, iż ja temu gościowi ufam i wiem, że wszystko co pisze jest szczere, autentyczne, wypływające z głębi Jego serca i rozumu.

Jaromir Kwiatkowski

dziennikarz, autor książek